Spodziewalam sie ze Titanic w 3D obudzi we mnie te same uczucia, jakie zdolal rozpalic film fabularny Camerona. Tak sie jednak nie stalo.
Przyznaje ze mozna byc pelnym podziwu dla zdjec, lezacego na dnie oceanu juz prawie 100 lat, wraku. Ten film powinien przejsc do historii, poniewaz otworzyl w kinie nowe drzwi, za ktorymi kryje sie rozlegla przestrzen przeszlosci, ktora stanela nam nagle prawie jak na wyciagniecie reki. W tej chwili ostatnim krokiem moze byc juz tylko wynalezienie wehikulu, ktory przenioslby nas w odlegle czasy..Film jest waznym wydarzeniem, ale mimo wszystko mozna by sie przyczepic o pare rzeczy. Jako film 3D moglby miec wiecej efektow, bo do stworzenia odpowiedniego klimatu nie wystarcza tylko trojwymiarowe babelki i plywajacy wszedzie plankton. Mozna bylo tez zrezygnowac ze zbyt dlugiej przygrywki, czyli przygotowan do zanuzenia i skupic sie bardziej na ukazaniu historii duchow z Titanica..Mimo wszystko elementem najtrudniejszym do przelkniecia byla tragicznie dobrana muzyka, ktora stanowczo oddalala nas od klimatu wraku na ktorym zatrzymal sie czas..
Tak czy inaczej uwazam, ze kazdy (no moze oprocz osob ktore od wolajacego o pomste do nieba dubbingu dostaja dreszczy i skretow zoladka) moze poswiecic niecala godzine na ta dosyc ciekawa i nowatorska podroz.