Zgadzam się co do tego, że Montgomery nie wykorzystał potencjału. Brakuje "żywych" scen, bez których jest to przegadany kryminał. Co do postaci Marlowe'a- fakt, że Montgomery wykreował go zupełnie inaczej niż Bogart, ale niekoniecznie gorzej. Podobno sam Chandler uważał Cary'ego Granta za najbliższego jego własnemu wyobrażeniu (więc jednak typ przystojniaczka). Kilka kwestii było nawet całkiem zabawnych.

O o, a ja nawet lubie Marlowe'a w wykonaniu Jamesa Garnera, ktory chyba ciut bardziej przypomina Granta niz Montgomery ;) Pozdrawiam!

Niestety Garnera nie miałem jeszcze okazji zobaczyć w tej roli. Za to mam za sobą traumatyczne przeżycie wywołane przez Danny'ego Glovera, który z cynicznym moczymordą ma wspólny, co najwyżej, kapelusz. Pozdrawiam również.

Ja widziałem i mówię Wam, Garner jest zajebisty! Wykreował detektywa - mistrza ciętej riposty, z papierosem w ustach. Polecam "Marlowe'a" z 1969 r. Ale "LITL" jeszcze nie widziałem. Pzdr.:)))

Mnie się podobało. Trochę żmudne sceny, ale nudę rekompensują dobrymi tekstami. Np. "Ci, którzy umieją pisać, nie znają faktów, a ci którzy znają fakty, nie umieją pisać" albo "Zabił ją? Tak. Miał wspaniały motyw: kochał ją". Fajna scena FPP w samochodzie. Wygląd Montgomery'ego nie pasował mi do Marlowe'a, ale prawie w ogóle go nie oglądamy, za to głos miał jak najbardziej spoko, ten cwaniacki luz i błyskotliwie odpowiedzi.